- sefâhat
- (A.)[ ﺖﺣﺎﻔﺱ ]sefihlik, zevk ve eğlence düşkünlüğü.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
sefâhat
Look at other dictionaries:
sefahat — is., ti, Ar. sefāhet 1) Zevk ve eğlenceye düşkünlük, uçarılık Bir memlekette zenginlik başlar da bir parça eğlence ve sefahat da başlamaz olur mu? R. N. Güntekin 2) Eğlence Geliri, istese veyahut karakteri uygun olsa, değil rahat yaşamaya,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
eğlence — is. 1) Eğlenme işi, sefahat Biz bu işe tuhaf bir merakla eğlence şeklinde başladık. F. R. Atay 2) Neşeli ve hoşça vakit geçirten şey veya kimse Karıma göre en güzel eğlence, kırda yayan gezmek, kırların havasından istifade etmektir. Ö. Seyfettin… … Çağatay Osmanlı Sözlük
israf — is., Ar. isrāf Gereksiz yere para, zaman, emek vb.ni harcama, savurganlık, tutumsuzluk ... israf ve sefahat içinde yaşamaya başlamıştı. Y. K. Karaosmanoğlu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller israf etmek israfa kaçmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
uçarılık — is., ğı Uçarı olma durumu veya uçarı davranış, sefahat Böyle bir uçarılıkta bulundukça hemen ardından acı bir pişmanlık duyar. H. R. Gürpınar … Çağatay Osmanlı Sözlük
